Albert Bakker

Voelmeditatie

11/05/2025 13:48

Voelmeditatie_cranio

Bij een behandeling spreek ik met mijn cliënten even voor wat er sinds de vorige sessie is ervaren en gevoeld. Voor mij als therapeut die lichaamsgerichte therapie geeft ben ik me bewust van het pad dat ik zelf heb gelopen en nog steeds aan het lopen ben. En het thema voelen is daarbij een belangrijk onderwerp: inwezig in je lichaam zijn. Dan is het fijn als je je goed in je vel voelt, maar als je pijn hebt, gespannen bent of discomfort ervaart. Hoe ga je er dan thuis mee om? En soms vragen cliënten wat ze zouden moeten voelen, want zij voelen hun eigen lichaam niet.

Daarvoor heb ik in 6 stappen een voelmeditatie ontwikkeld. Het is een uitnodiging om op reis te gaan in je lichaam. En zie maar wat dit voor je doet in het in contact komen met jezelf.

Het contact maken met je eigen lichaam kun je zittend in een stoel of liggend doen. Als je zit neem dan de tijd om te ontspannen, voel je zitbotten op de zitting van de stoel, en voel het contact dat je voeten maken met de grond. En als je ligt. Voel dan het contact dat je rug maakt met de ondergrond.

Zet voor jezelf de intentie neer dat je niets wil fixen, elk gevoel van discomfort is een postbode die je een boodschap komt brengen. Het contact dat je maakt is niet invasief en je bent alleen een toeschouwer die zonder oordeel en met compassie waarneemt wat er bij elke stap en overgang naar de volgende stap in je lichaam gebeurt. Neem voor elke stap ruim de tijd en neem ook de tijd om naar een volgende stap te gaan en te voelen wat er in een overgang naar de volgende stap gebeurt:

  • Sluit je ogen. Leg dan zachtjes een hand, of de vingertoppen van een hand midden op je hoofd. Plaats daarna zachtjes een of twee vingers tussen je ogen. Ontspan je kaken en laat je tong los. En voel wat er gebeurt. Je gaat nu vanuit het sympathische naar het parasympatische zenuwstelsel.

  • Glij daarna traag en licht met je handen naar je wangen. Je voelt naast je ogen richeltjes. Stel je voor dat er zuignappen aan je vingertoppen zitten en laat je handen zakken, terwijl ze zacht contact maken met je wangen. Zo zacht als mogelijk.

  • Laat de zuignappen los en glij langzaam over je gezicht naar je keelgebied, waar bij je handen over elkaar kruisen en als een vlinder landen op je keel. Van de onderste hand laat je je duim en middelvinger zacht landen op je hals. Slik even of je het voelt bewegen waar je duim en middelvinger zijn geland. Ontspan je tong en kaken nog verder.

  • Glij daarna traag en licht met je hand richting je sleutelbenen, waarbij je handen weer uit elkaar gaan. Je duimen raken aan de onderkant van de sleutelbenen. De vingers over elkaar heen. Ontspan je schouders en voel je handen contact maken dit deel van je lichaam, hoog in je borstgebied. En laat ze zacht inzakken. Waar zit je ademhaling? Voel je je voeten nog?

  • Glij daarna met beide handen naar beneden. Een hand op je hart en de andere hand op je onderbuik, onder je navel. Laat je handen langzaam daar naartoe ‘reizen’ en voel het contact wat je handen maken met je lichaam. Als je contact voelt met je hart en je onderbuik, verbind dan beide handen denkbeeldig met elkaar en volg op elke in- en uitademing de beweging. Neem ruim de tijd om te voelen en gewaar te worden wat er in je gebeurt.

  • Laat eerst je hand op je hart los, wacht een poosje met alleen de hand op je onderbuik. En laat daarna die langzaam los en voel na wat deze voelmeditatie doet. Open in je eigen tempo daarna je ogen en rond af. Schrijf zo nodig op wat je hebt gevoeld, welke emoties naar boven kwamen, beelden, gedachten.

    • Als je je afvraagt of je je linkse of rechtse hand ergens moet neerleggen, zoek dan zelf uit wat voor jou het fijnst voelt en speel daarmee. Ook staat er bewust niet bij hoe lang je over een stap doet. In het contact maken met je lichaam gaat het om voelen en laat tijd en resultaat voor wat ze zijn. Bewust gebruik ik in de tekst geen meridianen, chakra’s of welk systeem dan ook. Hoe handig ook het zijn voor het voelen alleen maar filters tussen bewustzijn en lichaam die voor beperking zorgen. Het gaat om wat je ervaart in jouw lichaam. En als laatste: als je voelt dat je al heel traag van stap naar stap gaat en je je ongeduldig gaat voelen, vertraag dan nog verder.

    Ineens is daar die harde klap

    04/05/2024 18:12
    Een tijdje geleden gebeurde het ineens. Ik stond in een kleine afgesloten ruimte en viel er met een grote klap een voorwerp op de grond. Onmiddellijk begon mijn linkeroor te protesteren met een hard gepiep en gesis wat in hevigheid toenam. Daar gaan we weer zuchtte ik. Dit geluid was al lang weggeweest, maar mijn oren blijven gevoelig voor geluid. Ondanks alle mooie behandelmethoden, waarvan ik er zelf ook geef - en zorg die geboden kan worden sta je er dan maar weer voor.

    De vraag die ik vaak krijg is of mijn tinnitus weg is. Nee, die is er alleen heb ik het voor een groot deel geïntegreerd. En ben ik me er niet meer van bewust, omdat het merendeel van mijn aandacht in mijn lichaam is en niet in mijn hoofd en oren. Door jarenlang lichaamsgerichte therapie te volgen en al een aantal jaar te geven, mijn leefstijl te veranderen, te mediteren en aan yin yoga en Qigong te doen. Duurzaam stress te verminderen.

    Maar dan nog. Het kan zo maar gebeuren dat je weer ineens met je tinnitus wordt geconfronteerd. En wat doe je dan? Mijn manier is om rust en ruimte te maken voor mezelf. Te accepteren dat het even zo is. En dat kan per situatie verschillen. Die klap maakte me bewust om hier wat over te gaan schrijven, zodat iedereen die last heeft van tinnitus daar wat aan heeft.

    Wat heb ik gedaan? Ik ben weer teruggegaan naar mijn oefeningen en dagelijks Qigong, zelf weer op de behandeltafel bij een craniosacraal therapeut en binnen twee weken kwam het weer tot rust naar het oude niveau.

    Toen ik zelf last van oorsuizen kreeg heb ik mezelf 7 regels meegegeven als steun:

  • Ga niet op het internet zoeken naar alle negatieve verhalen over tinnitus. Daar wordt het niet beter van. Identificeer je niet met je tinnitus. Je hebt het, maar bent het niet. Neuropsycholoog Olav Wagenaar heeft het boekje Eerste Hulp Bij Oorsuizen geschreven. Dit is een goed boekje, wat je steun biedt in je helingsreis.

  • Bouw een supportnetwerk om je heen. Die weten waar je last van hebt en bij wie je terecht kan. Tinnitus is als een jaloers vriendinnetje dat altijd aandacht wil. Geef haar met liefde aandacht, maar niet altijd alle aandacht. En dat is op momenten lastig. En daarom is het fijn als er mensen zijn bij wie je terecht kan als het je even teveel is.

  • Loop niet alle nieuwtjes op het gebied van tinnitus na. Een apparaatje hier, een pilletje daar. Wat je wil is dat je er minder last van krijgt, niet dat je er alles over weet. Tenzij je natuurlijk therapeut wilt worden, maar dan is het goed om eerst te leren om met je tinnitus om te gaan, het te verzachten en stappen te maken in je helingsreis.

  • Bespreek het met je huisarts, er kan mogelijk een onderliggende lichamelijke problematiek zijn waarvoor je naar de KNO-arts wordt doorverwezen. Zoals bij mij cholesteatomen, dat zijn goedaardige tumoren in de trommelvliezen. Die eigenlijk helemaal niet zo goedaardig zijn en je geopereerd moet worden. Maar dat zijn uitzonderingen.

  • Zoek professionele hulp. Dit kan via een psycholoog, of cognitieve therapie zoals tinnitus retraining therapie, maar ook lichaamsgerichte therapie. Aan jou te onderzoeken wat het best bij je past.

  • Vertraag, vertraag, vertraag. Als je weinig tijd hebt, neem dan de tijd en als je het druk hebt, zoek de ruimte. Tinnitus is een overbelasting van je centrale zenuwstelsel. En dan specifiek het auditieve deel dat wordt geprikkeld. Dat mag tot rust worden gebracht, zodat de tinnitus kan gaan verminderen. Meditatie, mind-fullness, yoga, qigong. Ze kunnen je allemaal helpen om tot rust en in je lichaam te komen. Bewuster en liefdevoller te zijn.

  • Ontwikkel discipline. Niet de harde discipline van je moet dit of dat. Maar een zachte liefdevolle methode in het omgaan mét en bewustwording ván jezelf, die jou helpt om stappen vooruit te zetten. En te accepteren dat er ook weer stappen achteruit zijn. Het is geen project, maar een verandering in je leefstijl. Dat is voor de rest van je leven tot het moment dat je het helemaal bent vergeten.